Vooral de band die je opbouwt met teamgenoten is bijzonder

DIOSNieuws

DEN HOORN – Onze regio barst van de sporttalenten die een belofte voor de toekomst zijn. Zo ook de 15-jarige Fay Bertels. Handbalster bij handbalvereniging DIOS in Den Hoorn, waar zij volledig op haar plek is en voorlopig niet weg wil. Of misschien zelfs nooit!

Ze woont in Delft, zit in de derde klas van het VWO op het CLD Molenhuispad en doet in haar vrije tijd wat elke tiener leuk vindt: zo veel mogelijk afspreken met vriendinnen. Veel van hen ziet ze ook op haar handbalclub, DIOS Den Hoorn.

Snelheid
Na te hebben gekeken bij andere sporten zoals volleybal en hockey, was Fay bij handbal pas echt verkocht. “Dat gebeurde op mijn achtste jaar”, aldus de handbalster. “Een vriendinnetje van mij was al lid en liet mij zien hoe leuk de sport is. Handbal trok mij direct enorm aan. Het is mooi dat je het echt met elkaar moet doen. Als iemand even niet goed speelt, moet je dat met z’n allen opvangen. Maar de sport trekt mij niet alleen omdat er veel interactie tussen de spelers is, ook vooral door de snelheid van het spel. Het snelle omschakelen van de aanval naar de verdediging en andersom. Er zit veel actie in, je doet als teamlid heel veel en het mag er best een beetje hard aan toegaan. Dat trekt mij wel, als het maar op een eerlijke manier gaat. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat je onaardig wordt of het harde spel gaat forceren, zoals ook wel eens gebeurt. Omdat je zowel in de aanval als in de verdediging staat ben je veel in beweging. Het is soms ook best zwaar. Even verzwakken kan niet, je moet de hele tijd geconcentreerd zijn. Want zodra je even niet oplet, word je gelijk afgestraft. Dat wil je natuurlijk niet, dus zet je alles op alles om goed te spelen.”

Fanatiek
Fay begon zeven jaar terug in de F’jes. “Dan ben je natuurlijk als jong meisje nog niet heel fanatiek, en bestaat een training meer uit een beetje achter elkaar aanrennen. Op dat moment voelt het alsof je heel wat doet, maar pas later merk je wat handbal echt inhoudt. Naarmate ik ouder werd, werd ik daarom ook steeds fanatieker. Waar dat hem in zit? Ik denk dat je vanzelf groeit als je in hogere teams komt en tegen betere tegenstanders gaat spelen.” Inmiddels zit Fay in de C1, traint ze twee keer per week en speelt ze in niet-coronatijd wekelijks competitie. Het afgelopen zaalseizoen is zij met haar team kampioen geworden in poule 1, waar zij trots op is. “Het is natuurlijk super om te winnen als je op een relatief hoog niveau speelt.” Hoewel die winst betekent dat komend seizoen landelijk gespeeld mag worden, zal dit voor Fay niet gebeuren. “Komend seizoen ga ik naar de B, maar het is toch leuk om mijn laatste zaalseizoen in de C zo goed te hebben afgesloten!”

Mentaal vaardig
Haar kwaliteiten bevinden zich volgens Fay in het mentale aspect van de sport. “Ik sta niet snel onder druk. Ik kan goed rustig blijven, ook op momenten dat de wedstrijd voor ons niet goed verloopt. Of wanneer we spelen onder stress, bijvoorbeeld in de laatste minuten van een wedstrijd waarin we met slechts 1 punt voorstaan en de winst hard nodig hebben. Die stresssituaties zijn geen probleem voor mijn handbalvaardigheden.”

Kleinschalig
DIOS Den Hoorn is een relatief kleine club, iets wat Fay enorm aanspreekt. “Je bent hier geen nummertje. Als lid krijg je echt persoonlijke aandacht en iedereen kent je. Dat geldt niet alleen voor de mensen uit het eigen team, maar ook voor spelers uit andere teams. Iedereen is heel sociaal, waardoor het een beetje voelt als een familie. De lijnen zijn kort, de mensen zijn leuk en er is met veel meiden een band ontstaan. Ik heb op de club dan ook veel goede vriendinnen rondlopen, waarvan ik met sommigen samen speel. Het is jammer om een deel van de meiden te verlaten als ik straks naar de B ga, maar een aantal gaan ook gezellig mee. En die goede band die je met je teamgenoten hebt, die gaat natuurlijk niet snel weg. We blijven elkaar gewoon zien, binnen de club en erbuiten, zodra dat weer wat meer kan in coronatijd.”

Tevreden
Of Fay de nieuwe Estavana Polman wil worden? “Op hoog niveau spelen in de toekomst zou wel leuk zijn natuurlijk. Maar toch is dat niet zozeer een specifiek doel van mij. Gezellig handballen bij DIOS met de meiden, daar heb ik veel plezier in en dat is waar ik echt blij van word. En die gezelligheid is uiteindelijk wat telt!”

Door Cheyenne Toetenel / Delft op Zondag